زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ادله فعلی





به دلایل قابل استناد در استنباط حکم شرعی ادله فعلی گفته می‌شود.


۱ - توضیح ادله فعلی



ادله فعلی، مقابل ادله شأنی است و به دلیل یا حجتی گفته می‌شود که بتواند بالفعل در استنباط حکم شرعی مورد استفاده قرار گیرد.

۲ - فعلیت دلیل



فعلیت دلیل به معنای جواز استناد به آن در مقام استنباط حکم شرعی است و آن، هنگامی است که مقتضی استناد به دلیل در مقام استنباط حکم موجود بوده و مانعی نیز بر سر راه آن نباشد.

۳ - آثار استناد به ادله فعلی



آثار استناد به دلیل یا حجت فعلی، منجز بودن حکم واقعی بر مکلف در صورت اصابت دلیل به واقع و معذّریت، در صورت عدماصابت به واقع است.
[۱] جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۸، ص۶.


۴ - پانویس


 
۱. جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۸، ص۶.


۵ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۳۵، برگرفته از مقاله «ادله فعلی».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.